Czas Present Perfect Continous to czas teraźniejszy złożony. Jest bardzo podobny do Present Perfect, jednak ma on formę ciągłą i stosuje się go w innych sytuacjach.
Kiedy dokładnie go używamy?
Z czasu teraźniejszego złożonego używamy w odniesieniu do czynności, które rozpoczęły się jakiś czas temu i trwają obecnie. Będzie on także odpowiedni do opisywania teraźniejszych skutków wydarzeń z przeszłości.
Sprawdź również:
Zdania twierdzące
Budowa zdań twierdzących w Present Perfect Continous przedstawia się następująco: podmiot, have/has been, czasownik z końcówką „ing” oraz dalsza część zdania. Oczywiście w przypadku trzeciej osoby liczby pojedynczej zamiast have stosujemy has.
– I have been watching tv for one hour.
– You have been studying history since March.
– She has been running for fifteen minutes.
Sprawdź również:
Zdania przeczące
Między have/has a been, dodajemy „not – podmiot, have/has not been, czasownik z końcówką “ing” i dalsza część zdania.
– I have not been watching tv for one hour.
– You have not been studying history since March.
– She has not been running for fifteen minutes.
Zdania pytające
Pytania w czasie Present Perfect Continous tworzymy poprzez zastosowanie szyku przestawnego.
– Have I watching tv for one hour?
– Have you been studying history since March?
– Has she been running for fifteen minutes?
Sprawdź również:
Co warto wiedzieć?
Używając czasu Present Perfect Continous warto pamiętać o okolicznikach czasu. Najczęściej wykorzystuje się since, czyli od danego momentu oraz for, przez jakiś czas. Rzecz jasna, tu także mogą wystąpić formy skrócone: I’ve zamiast I have, she’s, a nie she is. Present Perfect Continous nie jest trudny. Podczas nauki nie musimy pamiętać różnych form czasowników nieregularnych, a jedynie zasady dotyczące dodawania końcówki „ing”:
– usuwamy literę „e” z końca wyrazu: making (make),
– gdy mamy do czynienia z wyrazem jednosylabowym, kończącym się na spółgłoskę, połączoną z samogłoską i kolejną spółgłoskę, podwajamy ostatnią spółgłoskę (swimming),
– w czasownikach z końcówką „ie”, zamieniamy ją na „y” (dying >die).