Chociaż bardzo trudno natknąć się na jakiekolwiek badanie dotyczące tego, które czasy w języku angielskim są najczęściej używane przez native speakerów, każdy kto ma na co dzień do czynienia z tym językiem z pewnością zauważy pewną prawidłowość. Brytyjczycy na co dzień używają przede wszystkim czterech najpopularniejszych „tenses”. Zresztą odpowiedź na tak postawione pytanie, gdyby trzymać się formalnego punktu widzenia nie jest jednoznaczna, ponieważ w języku angielskim formalnie występują jedynie 2 czasy. Kilkanaście zaliczających się do nich konstrukcji gramatycznych, które doskonale poznasz między innymi na kursach dostępnych na lincoln.edu.pl, niekoniecznie zasługują na miano czasów.
Czasy w języku angielskim – ile tak naprawdę ich jest?
Podczas nauki w szkole lub na kursach nabieramy przekonania, że języku angielskim istnieje przynajmniej kilkanaście czasów. W rzeczywistości sytuacja jest nieco inna. Z czysto gramatycznego punktu widzenia istnieją jedynie dwa czasy w języku angielskim, czyli teraźniejszy i przeszły. Natomiast stosując kryterium faktycznego umiejscowienia w czasie poszczególnych zdarzeń, możemy wyróżnić dodatkowo czas przyszły. Tworzy się go jednak poprzez określone konstrukcje gramatyczne, na przykład dodając do czasu teraźniejszego czasownik modalny „will”. Kilkanaście „tenses”, które musimy poznać chcąc opanować dobrze angielski to nic innego, jak kolejne wariancje gramatyczne. Aby jednak odpowiedzieć na postawione w tytule artykułu pytanie, wróćmy do zwyczajowego postrzegania czasów, jako „tenses”.
Najważniejsze czasy w języku angielskim – tabela
| Tense | Affirmative/Negative/Question | Use | Signal Words |
| Simple Present | A: He speaks. N: He does not speak. Q: Does he speak? |
|
always, every …, never, normally, often, seldom, sometimes, usually if sentences type I (If I talk, …) |
| Present Progressive | A: He is speaking. N: He is not speaking. Q: Is he speaking? |
|
at the moment, just, just now, Listen!, Look!, now, right now |
| Simple Past | A: He spoke. N: He did not speak. Q: Did he speak? |
|
yesterday, 2 minutes ago, in 1990, the other day, last Friday if sentence type II (If I talked, …) |
| Past Progressive | A: He was speaking. N: He was not speaking. Q: Was he speaking? |
|
while, as long as |
| Present Perfect Simple | A: He has spoken. N: He has not spoken. Q: Has he spoken? |
|
already, ever, just, never, not yet, so far, till now, up to now |
| Present Perfect Progressive | A: He has been speaking. N: He has not been speaking. Q: Has he been speaking? |
|
all day, for 4 years, since 1993, how long?, the whole week |
| Past Perfect Simple | A: He had spoken. N: He had not spoken. Q: Had he spoken? |
|
already, just, never, not yet, once, until that day if sentence type III (If I had talked, …) |
| Past Perfect Progressive | A: He had been speaking. N: He had not been speaking. Q: Had he been speaking? |
|
for, since, the whole day, all day |
| Future I Simple | A: He will speak. N: He will not speak. Q: Will he speak? |
|
in a year, next …, tomorrow If-Satz Typ I (If you ask her, she will help you.) assumption: I think, probably, perhaps |
| Future I Simple(going to) | A: He is going to speak. N: He is not going to speak. Q: Is he going to speak? |
|
in one year, next week, tomorrow |
| Future I Progressive | A: He will be speaking. N: He will not be speaking. Q: Will he be speaking? |
|
in one year, next week, tomorrow |
| Future II Simple | A: He will have spoken. N: He will not have spoken. Q: Will he have spoken? |
|
by Monday, in a week |
| Future II Progressive | A: He will have been speaking. N: He will not have been speaking. Q: Will he have been speaking? |
|
for …, the last couple of hours, all day long |
| Conditional I Simple | A: He would speak. N: He would not speak. Q: Would he speak? |
|
if sentences type II (If I were you, I would go home.) |
| Conditional I Progressive | A: He would be speaking. N: He would not be speaking. Q: Would he be speaking? |
|
|
| Conditional II Simple | A: He would have spoken. N: He would not have spoken. Q: Would he have spoken? |
|
if sentences type III (If I had seen that, I would have helped.) |
| Conditional II Progressive | A: He would have been speaking. N: He would not have been speaking. Q: Would he have been speaking? |
|
Źródło: https://www.ego4u.com/en/cram-up/grammar/tenses
Cztery najpopularniejsze czasy w języku angielskim
Brytyjczycy, podobnie zresztą jak pozostali rodowici użytkownicy języka angielskiego starają się na co dzień nie komplikować swoich wypowiedzi. Z tego względu możemy wyróżnić przede wszystkim 4 najważniejsze czasy w języku angielskim, z którymi najczęściej spotkamy się zwłaszcza w mowie. Zaliczają się do nich present simple, past simple, present perfect oraz future simple.
Czasu present simple używa się oczywiście w odniesieniu do teraźniejszych czynności, które odbywają się (lub nie odbywają) regularnie, podobnie jak do stałych faktów, takich jak miejsce zamieszkania. Ponadto w ten sposób wyrażamy nasze przekonania i odczucia. Drugi z czasów teraźniejszych używany bardzo regularnie to present perfect, który stanowi pomost między teraźniejszością i przeszłością. Używamy go więc przede wszystkim w odniesieniu do czynności, które miały miejsce w przeszłości (ale bez wskazywania dokładnego momentu), ale mają silny związek ze stanem obecnym, a także w odniesieniu do faktów, które rozpoczęły się w przeszłości i wciąż trwają.
Kolejne często używane czasy w języku angielskim to przeszły past simple oraz przyszły future simple. Past simple odnosi się przede wszystkim do czynności, które już się odbyły i zostały ukończone, jest to więc forma dokonana. Wyrażając obietnice, zamiary i postanowienia użyjemy natomiast najpopularniejszego czasu przyszłego, czyli future simple, dodając do naszej wypowiedzi czasownik modalny „will”.
Poznaj doskonale wszystkie czasy dzięki kursom dostępnym na lincoln.edu.pl
W rzeczywistości wszystkie czasy w języku angielskim są bardzo ważne, jeżeli pragniemy porozumiewać się tym językiem bez zastrzeżeń. W końcu native speakerzy od czasu do czasu korzystają również z mniej powszechnych form wypowiedzi, zwłaszcza, gdy jest ona pisemna. Doskonałą możliwością aby doszlifować znajomość i wykorzystywanie wszystkich „tenses” stanowią opisane na stronie lincoln.edu.pl kursy angielskiego prowadzone w Warszawie i Krakowie przez szkołę językową Lincoln.