Język hiszpański jest drugim na liście tych, które mają najwięcej rodzimych użytkowników. Jest mową ojczystą dla ponad 437 milionów ludzi na całym świecie. I choć wywodzi się z Europy, posługują się nim przede wszystkim mieszkańcy Ameryki Środkowej i Południowej. Zastanawiasz się, czy język hiszpański w Hiszpanii i w Ameryce Łacińskiej różnią się między sobą? Wyjaśniamy.
Na początek dobra wiadomość: bez względu na to, czy znasz język hiszpański „kontynentalny”, czy ten w wersji „latino” – porozumiesz się przy jego pomocy w dowolnym zakątku świata, gdzie ludzie komunikują się się przy jego pomocy. Są jednak pewne istotne różnice między obiema formami „kastylijskiego” (bo tak o hiszpańskim mówią sami Hiszpanie). Jakie?
Język hiszpański w różnych zakątkach świata: różnice w wymowie
Język hiszpański, podobnie jak inny równie rozprzestrzeniony język, czyli angielski, ma wiele wersji. Podstawowa różnica pomiędzy nimi, którą wychwyci nawet osoba nieznająca ani słowa po kastylijsku, to wymowa. I tak:
- w europejskiej wersji litery „c” i „z” przed „i” oraz „e” wymawia się jak angielski fonem „th”, co sprawia, że język hiszpański wydaje się nieco „sepleniący”, a w odmianie latynoamerykańskiej są one wymawiane zazwyczaj jako „s”;
- w Ameryce Łacińskiej często można usłyszeć głoskę „ż” – w ten sposób wymawia się, zwłaszcza w Argentynie, litery „j” oraz „ll”. W Europie „ż” jest zastąpione przez „j”.
Czasy w hiszpańskim – czy istnieje różnica?
I tak, i nie. Choć w teorii zestaw czasów, jakie mają język hiszpański „kontynentalny” (europejski) i latynoski, jest taki sam, w praktyce w Ameryce Południowej gramatyka jest w tym aspekcie bardziej uproszczona. Oznacza to, że niektóre czasy w hiszpańskim takie jak np. pretérito perfecto (to mniej więcej odpowiednik angielskiego Present Perfect) nie są tam prawie w ogóle używane – w jego miejsce korzysta się z prostszego pretérito indefinido.
Druga osoba liczby mnogiej
Często mówi się, że język hiszpański w wersji latino jest bardziej „konserwatywną” wersją, ponieważ używa form, które w wersji kontynentalnej już zaniknęły. Jednym z przykładów tego zjawiska jest brak drugiej osoby liczby mnogiej w wersji latino. Zastępuje się ją formą trzeciej osoby.
Język hiszpański a zwroty na „ty”
Ciekawe są również formy zwracania się do drugiej osoby w nieformalnej komunikacji. Już samo słowo „ty” ma różne formy. O ile w hiszpańskim europejskim, a także tym obowiązującym w Ameryce Środkowej, np. w Meksyku, jest to „tú”, o tyle w Argentynie czy Urugwaju będzie to „vos”, które można by na polski przetłumaczyć jako „wy”.
Co jeszcze ciekawsze, w Ameryce Południowej do osób najbliższych najczęściej zwraca się w formie grzecznościowej porównywalnej z polskim „Pan/Pani”, czyli „usted”, co jest wyrazem bliższych relacji.
I na koniec ważna podpowiedź dla osób, które uczą się języka hiszpańskiego w wersji europejskiej, a wybierają się np. na wakacje do Meksyku czy na Kubę. Uwaga na czasownik „coger”, który w Hiszpanii oznacza tyle co „złapać”, ale już w świecie latino ma bardzo wulgarne tłumaczenie. Należy go więc zdecydowanie unikać!