Było minęło czy nadal trwa? – czas przeszły w angielskim
W języku angielskim stosowane są cztery czasy oraz różne wyrażenia, które pomagają opowiadać o dalszej i bliższej przeszłości. Dzięki nim można bardzo dokładnie opisać konkretne zdarzenie, bez konieczności stosowania dłuższej narracji. Myli Ci się, kiedy trzeba ich używać? Wyjaśniamy, jak stosuje się czas przeszły w angielskim!
Czas przeszły w angielskim – jakie są i dlaczego jest ich kilka?
W polskim wykorzystywane są tylko trzy główne czasy, dlatego zrozumienie i spamiętanie zasad odnoszących się do innych języków może być trudne. Czas przeszły w angielskim pomaga bardzo drobiazgowo opisać zdarzenia, czynności, sytuacje oraz zjawiska, które już miały miejsce i zakończyły się w przeszłości. Istnieją cztery odmiany:
- Past Simple,
- Past Continuous,
- Past Perfect,
- Past Perfect Continuous.
Dodatkowo stosuje się konstrukcje z wyrażeniami used to i would. Aby prawidłowo się posługiwać wszystkimi tymi wariantami, warto wiedzieć, co je różni oraz kiedy się ich używa. Objaśniamy po kolei wszystkie sposoby na to, jak można opisać czas przeszły w angielskim!
1) Past Simple
Najprostszy, podstawowy czas, w którym wykorzystuje się czasowniki w II formie. Zdania twierdzące tworzy się w następujący sposób:
- podmiot + orzeczenie (czasownik w II formie) + reszta zdania
W zdaniach przeczących przed orzeczeniem (czasownikiem w formie podstawowej) dodaje się didn’t.
Pytania z kolei przyjmują taką formę:
- zaimek pytający: Who (kto?), What (co?/jaki?), Why (dlaczego?), Where (gdzie?), When (kiedy?), Which (który?) albo How (jak?) + did + podmiot + orzeczenie (czasownik w formie podstawowej) + reszta zdania
Prosty czas przeszły służy do opisywania:
- czynności rozpoczętych i zakończonych w przeszłości, np.: I moved two years ago;
- serii czynności, które następowały jedna po drugiej w przeszłości, np. She screamed, and then she fell;
- sytuacje powtarzalne lub mające stały charakter w przeszłości, np. He got up very early whole summer;
- wydarzeń, które miały miejsce bardzo dawno temu, np. Christopher Columbus discovered America.
2) Past Continuous
Czas przeszły w języku angielskim może być też ciągły. W ten sposób da się opisać wydarzenia, które trwały przez dłuższy czas lub odbyły się w ściśle określonym momencie. W polskim podobną funkcję pełni tryb niedokonany. Zdania twierdzące mają taką strukturę:
- podmiot + was/were + orzeczenie (czasownik + -ing) + reszta zdania
W zdaniach przeczących po was/were i przed orzeczeniem z końcówką -ing dodaje się not.
Pytania z kolei wyglądają tak:
- zaimek pytający + was/were + podmiot + orzeczenie (czasownik + -ing) + reszta zdania
Czas przeszły ciągły stosuje się w różnych sytuacjach, ale głównie opisuje:
- czynności odbywające się w określonym momencie lub przedziale czasu w przeszłości (gdy nie wspomina się nic o momencie ich zakończenia czy skutkach), np. It was raining all day;
- dwie czynności odbywające się jednocześnie w przeszłości, zwykle połączone słówkiem while, np. He was singing while driving a car;
- czynność odbywającą się w przeszłości, która została przerwana przez inną, krótszą czynność czy zjawisko (opisaną za pomocą Past Simple), np. She was taking a shower when she heard a strange noise;
- często powtarzające się zdarzenia z przyszłości, które można uznać za irytujące (zawsze ze słowem always), np. His ex-girlfriend was always complaining about everything.
3) Past Perfect
Czas ten nazywa się zaprzeszłym i co ciekawe, podobna konstrukcja była używana w języku polskim jeszcze w XIX wieku. Wykorzystuje trzecie formy czasowników. Z jego pomocą można m.in. świetnie opisać chronologię poszczególnych wydarzeń. Zdanie twierdzące ma formę:
- podmiot + had + orzeczenie (czasownik w III formie) + reszta zdania
Zdania przeczące tworzy się z hadn’t.
Pytania natomiast wyglądają następująco:
- zaimek pytający + had + podmiot + orzeczenie (czasownik w III formie) + reszta zdania
Czas zaprzeszły wykorzystuje wtedy, gdy opisuje się czynności, które rozpoczęły się i zakończyły przed konkretnym punktem czasu w przeszłości, np. He had left before you arrived to the party.
4) Past Perfect Continuous
Ten czas przeszły w języku angielskim nie jest raczej stosowany w codziennych sytuacjach, ale koniecznie trzeba go znać, by dobrze wypaść na maturze – w szczególności rozszerzonej. Podobnie jak w przypadku Past Continuous, jest przeznaczony do opisywania zdarzeń w odniesieniu do innej czynności, zjawiska lub punktu w czasie (w przeszłości).
Zdanie twierdzące ma formę:
- podmiot + had been + orzeczenie (czasownik + -ing) + reszta zdania
W zdaniu przeczącym stosuje się formułę hadn’t been.
Pytania mają natomiast taką konstrukcję:
- zaimek pytający + had + podmiot + orzeczenie (czasownik w III formie) + reszta zdania
Czas ten daje informację o tym, że dana czynność rozpoczęła się i trwała przez jakiś czas przed inną czynnością, zdarzeniem czy punktem w czasie. Nie wiadomo jednak, czy się zakończyła i jakie są jej rezultaty, np. When I met him he had been dating Becky for six months.
Would i use to – inne sposoby na czas przeszły w angielskim
Przeszłość można opisywać nie tylko wykorzystując podstawowe czasy przeszłe w angielskim. Ciekawą alternatywą jest stosowanie dwóch prostych konstrukcji, wykorzystujących czasowniki would oraz use to. Czasami lepiej jest użyć ich np. podczas pisania listu, zamiast czasu Past Simple.
Ich znajomość zawsze jest atutem, ale trzeba pamiętać, że sprawdzają się jedynie w określonych przypadkach. Są odpowiednie do opisywania zwyczajów, nawyków oraz czynności często powtarzanych w przeszłości, które dzisiaj nie mają już miejsca. Nie można jednak używać ich w kontekście jednorazowych zdarzeń. Ich zastosowanie jest podobne, ale obie konstrukcje oczywiście się od siebie różnią.
1) Would
Zdanie twierdzące w tej konstrukcji wygląda tak:
- podmiot + would + orzeczenie (forma podstawowa czasownika) + reszta zdania
W zdaniu przeczącym stosuje się wouldn’t.
Pytania z kolei buduje się w następujący sposób:
- zaimek pytający + would + podmiot + orzeczenie (forma podstawowa czasownika) + reszta zdania
Zwrot ten sprawdza się podczas opisywania nawyków z przeszłości, ale wyłącznie w przypadku czynności, nie stanów, np. When he was little, he would spend holidays on his grandparents’ farm.
2) Used to
Zdanie twierdzące wykorzystujące ten czasownik wygląda następująco:
- podmiot + used to + orzeczenie (forma podstawowa czasownika) + reszta zdania
W zdaniach przeczących przed used to wstawia się didn’t.
Pytania mają zaś taką konstrukcję:
zaimek pytający + did + podmiot + use to + orzeczenie (forma podstawowa czasownika) + reszta zdania
Konstrukcja ta jest idealna do opisywania nawyków z przeszłości, które już nie mają miejsca. Tak jak w przypadku zastosowania would sprawdza się w odniesieniu do czynności, ale można też w ten sposób opisywać stany, np. I used to love wearing his shirt when we were still together.
Czas przeszły w angielskim nadal sprawia Ci jeszcze trochę kłopotów, a matura już niedługo? Zapisz się na angielski online, by bez stresu podejść do egzaminów. Naucz się świadomie stosować różne konstrukcje, a na pewno uda Ci się osiągnąć satysfakcjonujące wyniki!