Opanowanie okresów warunkowych często bywa prawdziwym wyzwaniem. Tak zwanych “Conditionali” używamy do gdybania o mniej lub bardziej prawdopodobnych sytuacjach. Tłumaczymy, na czym polega drugi okres warunkowy i kiedy najczęściej ma się z nim doczynienia!
“Co by było gdyby” – drugi okres warunkowy
Drugi okres warunkowy ma trzy podstawowe funkcje, czyli trzy rodzaje sytuacji o których możemy „gdybać”. Ponieważ to „gdybanie”, użyjemy troszkę innej niż zwykle struktury zdania:
If I were a cat, I would sleep all day.
If + Past Simple / would + 1st form (bezokolicznik)
(Past Simple od 1 i 3 osoby liczby pojedynczej to „was”, jednak używamy struktury wyjątkowej: zamiast „was” wyjątkowo dajemy „were”. Taki wyjątek pojawia się w języku angielskim jedynie w drugim okresie warunkowym)
Sytuacje abstrakcyjne
- If I were a cat, I would sleep all day. (gdybym była kotem, cały dzień bym spała)
Czy to możliwe, żebym kiedykolwiek stała się kotem? Niemożliwe. Jest to „gdybanie” o sytuacji całkowicie nieprawdopodobnej. W takich zdaniach zawsze sięgamy po drugi okres warunkowy.
Małe szanse na powodzenie
- If I won a lottery, I would buy a big house.
Czy to możliwe, żebym kiedyś wygrała na loterii? Możliwe, aczkolwiek mało prawdopodobne – „gdybamy” o sytuacji możliwej, choć takiej, która ma małe szanse powodzenia. W takich chwilach także używamy drugiego okresu warunkowego.
Udzielanie porad
- If I were you, I would definitely get this car!
Czy tu chodzi o wyobrażanie sobie niemożliwego, tj. stawania się swoim kolegą? Nie. To tylko metafora, a na celu ma jedną funkcję: dawanie porady. Trzecia funkcja drugiego okresu warunkowego to radzenie komuś.
Drugi okres warunkowy jest używany w trzech wskazanych przeze mnie sytuacjach: gdy gdybamy o rzeczach niemożliwych, niezwykle mało prawdopodobnych i udzielamy porad. Oczywiście, zapamiętanie teorii to jedno, a używanie okresów warunkowych w praktyce to coś zupełnie innego – dlatego zachęcamy do ćwiczenia okresów warunkowych i używania ich tak często, jak to możliwe. Powodzenia!